

Hoi, ik ben Lente!
Naast mijn werk als beleidsmedewerker en projectleider bij Altrecht ggz, werk ik nu eindelijk ook vanuit mijn eigen bedrijf: Dual Perspective. Al langer een droom, nu eindelijk realiteit. Dual Perspective is een plek waar ik niet vanuit (te) krappe kaders, maar vanuit mogelijkheden en dromen kijk naar de ggz. Op alle mogelijke manieren, vanuit meerdere perspectieven en op alle niveaus, zoek ik creatieve oplossingen over de kaders heen.
Met als basis altijd het belang van de cliënt voorop!

Over mij
Als orthopedagoog met een onderzoeksachtergrond en ervaringskennis, heb ik geleerd om van overkoepelend en in z'n totaliteit naar situaties te kijken. Door zowel tussen verschillende contexten als over tijd verbanden te leggen, probeer ik antwoord te krijgen op vragen als: Welke factoren spelen een rol? Hoe is een situatie ontstaan? Welke factoren zijn te beïnvloeden en wat is er nodig om dit te kunnen doen? Waar ligt de basis qua uiting, maar ook, waar ligt de basis qua vorming? Het moment dat een probleem zichtbaar wordt, is namelijk vaak pas ver na het moment dat het probleem begon te ontstaan.
Mijn brede achtergrond uit zich in mijn werk doordat ik altijd probeer terug te gaan naar de basis. Zowel bij individuele trajecten (die ik op het moment niet aanbied) als bij projecten en innovaties, ga ik altijd uit van een aantal basisbehoeftes: veiligheid, verbondenheid, competentie en autonomie (Bowlby, 1973; Ryan & Deci, 2000).
Op het moment dat aan één van deze basisbehoeftes niet voldaan wordt, zal dit voor wrijving zorgen. In een organisatie, in een therapie, in een systeem, in een interactie of in een persoon. Steeds terugkeren naar deze basisbehoeftes en je afvragen of hier aan voldaan wordt, helpt om bij de kern te blijven waarvan ik geleerd en ervaren heb, dat deze cruciaal is in de ggz.
Maar helaas nog te vaak uit het oog verloren.
​
Tot slot
​
Ik hou van dieren, natuur, schilderen, fotografie en kunst in z'n algemeen, iets wat je ook terug zal zien in een aantal van mijn lopende projecten. Ik geloof enorm in de waarde van vaktherapieën naast de standaard 'praat-therapie'. Vaktherapie kan op een ander niveau - voorbij woorden - enorm ondersteunen in het uiten en delen van dingen die iemand dwars zitten. Het is een vorm van communiceren die vaak sneller op gevoelsniveau komt, en spreekt daarnaast juist talenten en sterke kanten aan. Het is heel verfrissend om binnen de ggz-setting, waar de focus soms zo op klachten en beperkingen ligt, juist even te focussen op alle, vaak diep begraven, talenten en op al het 'mooie' wat er voortkomt uit alle ellende.